bizim de bir cüneyt'imiz vardı. allahım, bu yazıda anlatılanları çok iyi anlayabiliyorum. bir gün balkon kapısında uçup gitti cüneytciim. sokak sokak dolaştım, cüneyt cüneyt diye bağırarak. ama cüneyt'im gelmedi. sizin hikayeniz mutlu sonla bitiyor. çok sevindim:)
Teşekkür ederim. Çoğu insan ev kuşlarının kanatlarını keser, uçmasınlar diye ama biz kıyamıyoruz. Kanatlarınn ucu kesildikten sonra depresyona giriyorlar gibi geliyor bize. Bir kaç günde unutuyorlar belki ama. Neyse, o firardan sonra şimdi benim ofisin bahçe yanını çelik telle çevirdik. Orada uçup konuyorlar
bizim de bir cüneyt'imiz vardı. allahım, bu yazıda anlatılanları çok iyi anlayabiliyorum. bir gün balkon kapısında uçup gitti cüneytciim. sokak sokak dolaştım, cüneyt cüneyt diye bağırarak. ama cüneyt'im gelmedi. sizin hikayeniz mutlu sonla bitiyor. çok sevindim:)
Teşekkür ederim. Çoğu insan ev kuşlarının kanatlarını keser, uçmasınlar diye ama biz kıyamıyoruz. Kanatlarınn ucu kesildikten sonra depresyona giriyorlar gibi geliyor bize. Bir kaç günde unutuyorlar belki ama. Neyse, o firardan sonra şimdi benim ofisin bahçe yanını çelik telle çevirdik. Orada uçup konuyorlar
I am so glad he is home ❤️🦜
Well, you made Amelia and I cry. Tomorrow Pascal’s Playlist will be the soundtrack at work.
Thanks. It is a miraculous ending when you think about it. One in a million chance. Yet it happened.