Bu Cuma işe bisikletle gittim

Cumaları üniversiteye gidiyorum. Hem doktora öğrencimle toplantı hem de meslektaşlarla sohbet. Bisikletle gitmeyi tercih ediyorum ama bir kaç haftadır otobüsle gitmek zorunda kaldım çünkü Brisbane çok yağmurlu idi. Her tarafı sel götürüyordu.

Bu hafta nihayet hava açtı. Bugün hava çok güzel ve işe bisikletle geldim. Mesafe 12.7 km ve inişli çıkışlı. Bisikletim elektrikli bisiklet olmasa terden sırılsıklam olurdum. Motor yardımı ile gidince hem daha az yoruluyorum hem de daha az terliyorum. Yine de ofise gidince üstümü değiştirmem gerekiyor çünkü elektrikli de olsa bisiklet, kendi kendine gitmiyor. Pedal çevirmek gerekiyor.

Evden çıkınca ilk başta Toohey ormanlık alanı içinden geçiyor, sonra ana bisiklet yoluna bağlanıyorum. Ana bisiklet yolu freeway'in yanından şehire kadar gidiyor.

Sadece bisikletlere ayrılmış olduğu için daha güvenli hissediyor insan ama bazı bisiklet binicileri deli gibi gidiyorlar. Onlardan korkmuyor değilim.

Arada böyle yeşillik yerlerin kenarından geçiyoruz.

Yarım saati buluyor nehire gelmem. İşte bu köprüden geçince, nehrin öbür tarafı bizim kampüs.

Daha henüz ofisimi almadılar. Bu yüzden bisikletimi ofiste tutacak yerim var.

Bisikletimi 2020 yılının Temmuz ayında aldım. O zaman daha emekli olmak düşüncesi yoktu. Pandemi korkusundan işe otobüsle gitmek yerine bisikletle gitmeye karar vermiştim.

Bisikletin markası Merida, vites ve motor aksamı Shimano. Bunlar bana bir şey ifade etmiyor ama bisiklet piyasasını bilenlere bir şey ifade eder belki. Ben çok memnunum. Bataryası, benim kullanımla, 5-6 saat dayanıyor. Çıkarıp evde prize takıyorum. İki saatte doluyor.

Bu da ofisimin diğer yarısı. Üstümdeki tişörtü buraya gelince değiştirdim. Bisiklet kıyafetim akşama kadar kurur.

Üniversiteye geldiğim için kendime küçük ödüller veriyorum. Mesela, saat 11 de, bir bardak kahve ile (Jumbo Long Black) bir FNG Bar yiyorum. Bu FNG Bar ya da Fig-Nut Bar muhteşem bir şey.

Hem de kahve içerken odada olan meslektaşlarla ya da öğrencilerle sohbet ediyoruz. Bugün eski öğrencilerimden biri vardı, yeni bölümde hoca olarak işe başladı. Onunla uzun uzun konuştuk. Temmuz sonunda ikinci çocukları olacakmış. İlki daha doktoraya yeni başladığında doğmuştu, Meliz ve ben hastaneye ziyaretlerine gitmiştik. Şimdi ikincisi geliyor. Zaman ne çabuk geçiyor.

…

Öğle yemeğinde kimse yoktu. Ukraynalı bir meslektaşım var, onu görmeyi ümit ediyordum. Geçtiğimiz Cuma'dan beri olan gelişmeleri konuşmak için. O hem Ukrayna hem Rus medyasını takip ettiği, hem de iki ülkeyi de gayet iyi bildiği için, orijinal yorumlar getirebiliyor. Bugün işi vardı herhalde.

Sat 2 de öğrencimle buluştum; konuştuk, tartıştık. Şimdi saat 3:20. Artık eve gitme zamanı geldi.

Toohey ormanı kararmadan eve döndüm.